yarasaların yaşamı,yarasalar körmü,görürmü,yarasa gecemi yaşar, ÖMRÜ NE KADAR
YarasaYarasalar
Ön üye iskeleti bir deri kıvrımı taşıyan eteneli memeliler takımı.
Yarasalar alacakaranlıkta ya da gece etkinlik gösteren hayvanlardır. Büyükyarasalar (Megachiroptera) kedi iriliğindedir., ama kanat açıklıkları 1,40 m’yi bulur. Küçükyarasalar (Microchiroptera) bir sıçan ya da fare boyundadır. Kulak kepçeleri genellikle iri olur. Küçükyarasaların üç familyasında yüzdeki deri kıvrımı karmaşıktır (“burun yaprağı”nı oluşturur), hayvan yön değiştirmesini ve burundan çıkan ultrasonik sesin (oysa öbür yarasalarda açık ağızdan çıkar) odaklanmasını sağlar. Yansıyan ya da nesnelerin çınlamasıyla (yankıyla yönelme) oluşan dalgaları algılamaları yarasaların karanlıkta bir yere çarpmadan yer değiştirmelerine ve uçarken avlanmalarına olanak verir. (yankıyla yönelme büyük olasılıkla bütün yarasalarda aynıdır, aynı olaya böcekçillerde, gece kuşlarında, özellikle balinalarda da rastlanır).
Yarasalar çok iyi uçucu olmalarına karşın yerde çok acemidirler, dinlenirken bir desteğe baş aşağı tutunurlar; ne var ki patagyum içinde kalmayan el baş parmağının güçlü tırnağıyla da tutunabilirler. Dişler böcekçillere özgüdür; yalnız büyükyarasaların yanak dişleri daha körelmiştir.
En yaygın beslenme rejimi meyvecil (uçartilki) ve böcekçildir; ama balözüyle (Glossopha gidae) , kanla (vampiryarasagiller) ve balıkla (balıkyiyenyarasagiller [Noctilionidae] ) beslenen yarasalar da vardır.
Yarasalar genellikle mağaralarda, çok kalabalık topluluklar halinde (topluluktaki bireylerin sayısı 1 milyonu bulabilir) yaşarlar ve mağaradaki biyosezonun başlıca, hatta tek organik besin kaynağı olan guanonun bol bol yığılmasına yol açarlar.
Soğuk ılıman iklim ülkelerindeki yarasalar, beden sıcaklıklarını sıfırın üstünde birkaç dereceye kadar düşürerek uyuşuk bir yaşam sürebilirler, gündüzleri beden sıcaklıkları oldukça düşük kalır ve geceleri avlanma sırasında yükselir. Bazı yarasalarsa tropikal bölgelere göç ederler.