KARDEŞ KANI NASIL EKİLİR,RESİMLİ ANLATIM,KARDEŞ KANI
KARDEŞ KANI ÇİÇEĞİ
Türkçe Adı: Kardeş kanı
Ana vatanı Asya ve Afrika’nın Tropik, Subtropik bölgeleridir. 50’ye yakın türü vardır.
En önemli türü doğal olarak yetiştirilen Dracaena Americana’dır. Ağaç formunda olan
Dracaena türleri fazla boylanmaz ancak geniş çap oluştururlar.
Yaprakları rozet dizilişlidir. Yapraklar şerit şeklinde, beyaz alacalı, sarı, gümüşi ve çok dekoratiftir. Çiçeklenen türleri de vardır. Çiçekler; salkım şeklinde bileşik, beyaz veya
turuncu renklidir.
Dracaenalarda çiçek yapısı
Dracaena, Yucca ve Cordyline ile birbirine benzediğinden karıştırılabilir.
Cordyline’den kök rizomlarının olmayışı ve turuncu sarımsı kök renkleri ile ayrılır.
Yucca’dan ise daha yumuşak olan yaprakları ile ayrılır. Aynı zamanda Yucca’nın yaprak
uçları sivri ve batıcıdır.
Dracaena--------------------------------------- Cordyline
Yucca
Çeşitleri
Dracaena Deremensis: Anavatanı Hondoras ve Panama’dır. Bütün yıl boyunca güzel bir görünüm ortaya koyar. Ağaç formunda olanları yukkaya benzer.
Yaprakları uzun ve rozet şeklindedir. Yaprak renkleri; parlak yeşil ve sarı, beyaz alaca
renklidir. Çiçek bileşik salkımlı, piramit formlu, beyaz ve turuncu renklidir.
Deremensis türünün bir çok çeşidi vardır. Bunlardan bazıları şunlardır:
Dracaena deremensis compacta
Dracaena deremensis compacta variegata
Dracaena deremensis Warneckei
Dracaena deremensis Janet Craig
Dracaena deremensis Lemon lime
Dracaena deremensis White Stripe
Dracaena deremensis Yellow Stripe
Dracaena deremensis Green Stripe
Dracaena arborea: Ana vatanı Kuzey Gine’dir. Yaprakları kılıç şeklinde ve doğrudan gövdeye bağlıdır. Yaprakları çok damarlı, orta damarı kabarıktır. 3-4 m boy yapabilir.
Dracaena arborea
Dracaena draco: Ana vatanı Kanarya Adaları’dır. Doğal olarak ağaç formundadır. Yapraklar sapsızdır ve aynı noktadan çıkar. Yaprak yapısı çok sık dokulu olup çok dekoratif bir bitkidir.
Dracaena draco
Dracaena marginata: Yaprakları ince, uzun ve rozet şeklindedir. Yaprak renkleri parlak yeşil üzerine kırmızı alaca renklidir. Çiçekleri bileşik salkımlıdır.
Dracaena marginata
Marginata türünün birçok çeşidi vardır. Bunlardan bazılar şunlardır:
Dracaena marginata bicolor
Dracaena marginata tricolor
Dracaena marginata colorama
Dracaena marginata magenta
Dracaena fragrans: Doğal olarak Nijerya, Etopya ve Gine’de yetişir.
Ağaç formludur ve 5 metre kadar boylanabilir. Yapraklar; rozet şeklinde, parlak yeşil
renkli olup üzerinde açık renkli çizgiler bulunmaktadır.
Güzel kokulu, sarımsı çiçekleri vardır. Oldukça dekoratif bir bitkidir.
Alt türleri ise şunlardır:
Dracaena fragrans lindeii
Dracaena fragrans masangeana
Dracaena fragrans victoriae
Dracaena godseffiana: Ana vatanı Gine’dir. Yapraklar koyu yeşil renklidir.
Sert oval yapraklarının üzerinde sarı benekler vardır. Çoğunlukla aynı noktadan 2 veya 3 yaprak çıkar.
Yapraklar düz, pürüzsüz sarımsı yeşil renktedir. Çiçek rengi hava sıcaksa kırmızı, soğuksa yeşildir. Yapraklarından ve gövdeden kırmızı renkli bir sakız çıkarır. Bu yüzden bu çeşide ejder kanı da denir. Beyaz, yeşilimsi ve sarı renkte çiçek açar. Tohumdan oluşan renkli meyveleri vardır. Dracaena Godseffiana ve Dracaena Kelleri alt türleridir.
Kardeş Kanı (Dracaena) Üretimi
Dracaenaların üretimi; tohum, çelik ve hava daldırma ile yapılır. Dracaena türleri içinde tohum ile üretimi yapılan tür Dracaena draco’dur. Tohumların çimlenmesi için kullanılan çimlendirme ortamı funda toprağı ve dişli dere kumu karışımıdır. Çimlenen fideler 8 cm’ lik saksılara humusça zengin killi bahçe toprağı doldurularak dikilir. Bir süre burada kalan fideler daha sonra 12x14 cm derinliğindeki saksılara alınırlar. Hava daldırma yönteminde tepe sürgünün yaklaşık 15-20 cm altında yatay yönde bir bilezik alınır. Alınan bu bileziğin etrafı yosun ile sarılarak ince plastik ile örtülür. Burada köklendikten sonra saksıya alınır.
Daldırma yapımında kullanılan malzemeler ve bilezik alınması
Bileziğin alınması ve kabuğun kaldırılması
Bileziğin torba ile kapatılarak harç ile doldurulması
Ortamın kapatılması ve daldırma yapılmış bitkinin görünüşü
Tepe çelikleri, yaşlı gövdelerde oluşan sürgünlerden Mart ve nisan aylarında alınır.
Çeliklerin uzunluğu 7,5 cm’dir. Alınan bu çelikler, 25-30 0C’de köklendirmeye alınırlar.
Köklenen çelikler önce küçük saksılara daha sonra da büyük saksılara dikilirler.
Çelik alınacak anaç bitki ve çeliğin alınması
Alınmış çelik parçası ve köklendirme ortamına dikilmesi
Bir başka üretim şekli ise üretim yastığına yatırılan yaşlı gövdelerin veya bunların
sürgünlerinden alınan 5 - 5,5 cm uzunluğundaki çeliklerin köklendirilmesidir. Alınan bu
çelikler, eşit miktarda turba ve kum karışımına dikilirler. Uygun köklenme sıcaklığında hava sıcaklığı 20-22 0C üretim yastıklarında 20-25 0C sıcaklıklarda çelikler 4-5 haftada
köklenirler.
EKOLOJİK İSTEKLERİ
Sıcaklık
Dracaenalar için en uygun sıcaklık 15 - 18 0C’dir.
Dayanıklı türler, kışı 10 - 12 0C’de geçirebilirler. Dracaenelar gelişme döneminde 22 - 24 0C, dinlenme döneminde ise 12 - 15 0C sıcaklığa gereksinim duyarlar. Bitki 10 0C’ ye kadar canlılığını devam ettirir. Ancak bundan sonraki sıcaklıklarda bitki zarar görür.
Orantılı Nem
Yüksek nispi nem ister. Bu oran % 80-85 dolaylarında olmalıdır. Nispi nemin düşük olduğu yerlerde bulunan Dracaenalarda yaprak uçlarında sararmalar meydana gelir. Bir süre sonra yaprakların döküldüğü görülür.
Işık
Yarı gölge yerlerde bulunmalıdır. Özellikle alacalı olan türlerde buna daha çok dikkat
edilmelidir. Alacalı türler aydınlık, yarı gölge yerleri severler.
Eğer alacalı olan türler çok aydınlık yerlere konulursa alaca renkleri zamanla kaybolur.
BAKIM ÖNLEMLERİ
Kardeş Kanı (Dracaena) Saksı Değiştirme
Dracenalarda saksı değiştirme genç bitkilerde her yıl, yaşlı bitkilerde ise 2-3 yılda bir
ilkbaharda yapılır.
Dracaenalarda saksı harcı olarak şu karışımlar kullanılır:
2 kısım kompostlu orta tın, 1 kısım torf, 1 kısım kum. Bu karışımın her 100 litresine 120 gr. Süperfosfat ve 60 gr kükürt katılır. Dracaenalar özellikle bu karışımda iyi gelişir.
8 kısım turba, 3 kısım yaprak çürüntüsü, 1 kısım kum
4 kısım tınlı toprak, 2 kısım turba, 1 kısım yaprak çürüntüsü, 1 kısım kum
Saksı değiştirme sırasında yapılacak işlemler şunlardır:
Saksısı değiştirilecek olan Dracaena’nın toprağı hafifçe nemlendirilir.
Dracaenanın kök boğazı sol elin yüzük parmağı ile orta parmağı arasına alınır. Sol elin avuç içi saksı toprağını tutar ve saksı ters çevrilerek kenarı sert bir yere hafifçe vurulur. Bu sayede bitkinin kök yumağının saksı kenarından kolayca çıkması sağlanır. Kök ve gövde budaması yapılır.
Saksısı değiştirilecek bitki ve saksıdan çıkarılması
Bundan sonraki işlem, yeni saksının dikim için hazırlanmasıdır. Yeni saksı eski saksıdan 1-2 numara büyük olmalıdır. Saksının dip kısmında mutlaka drenaj delikleri bulunmalıdır. Bunun içinde saksı altlarında mutlaka akıtma deliği üzerine küçük saksı kırığı konulmalıdır.
Yeni saksıya dikim sırasında bitki sol el ile saksı ortasına gelecek biçimde ve istenilen yükseklikte tutulur. Sağ elle kök yumağı ile saksı arasında kalan boşluğa yeni hazırlanan harç doldurulur ve boşluk kalmaması için harç çepeçevre parmakla bastırılır. Daha sonra saksı tabanı üzerinde birkaç kez yere vurularak harcın iyice oturması sağlanır. Saksı tümüyle toprakla doldurulmamalı sulama payı olarak saksı kenarı üst düzeyi ile toprak
yüzeyi arasında 1,5 cm dolayında bir boşluk bırakılmalıdır.
Saksıdan çıkarılmış bitki ve diğer saksıya alınması
Yeni saksıya dikilmesi ve yanlarının doldurulması
Saksı değiştirme işlemi bittikten sonra toprak tümüyle nemli duruma gelinceye kadar
sulanır. Daha sonra az su verilmeli, ama sık sık su püskürtmelidir.
Yeni saksısına alınmış bitki ve can suyu verilmesi
Bitkilere kök sisteminde oluşan yaralar kapanmadan ve yeni kökler oluşmadan önce 4 - 6 hafta süreyle gübre verilmemelidir.
Gübreleme
Gelişme döneminde mayıs ve eylül aylarında iki haftada bir 1-2 g/l yapraklı bitkiler için hazırlanmış gübrelerle gübreleme yapılmalıdır. Kontrollü sera koşulları dışındaki alanlarda dinlenme döneminde gübreleme yapılmamalıdır. Gereğinden fazla gübreleme, alaca yaprakların zamanla kaybolmasına neden olacağından sakıncalıdır.
Sulama
Gelişme dönemi olan yaz aylarında bol miktarda sulama yapılmalıdır. Yapraklara günde 2 kez su püskürtülmelidir. Çünkü orantılı nemim düşük olduğu yerlerde bulunan bitkilerin yaprakları kısa zamanda dökülür. Kışın verilen su miktarı azaltılmalıdır. Bitkinin dinlenme dönemi ekim ve ocak aylarıdır. Bitkinin yaprak ile gövdenin birleştiği yerde bulunan çukurlarına su dökülerek de sulama yapılabilir.
Budama
İyi gelişme göstermeyen bitkilerin üst kısımları tamamen kesilerek çelik amacıyla
kullanılır. Ayrıca bitkide kuruyan yapraklar kesilerek uzaklaştırılır.
Bitkide kuruyan yaprakların temizlenmesi
Kardeş Kanı (Dracaena) Hastalık ve Zararlıları
Önemli hastalıkları Bakteriyel yaprak leke hastalığı ve Kök çürüklüğüdür. Zararlıları ise Kırmızı örümcekler, Thripsler ve Unlu bitlerdir. Hastalık ve zararlılar görüldüğünde uygun Fungusit ve İnsektisitlerle mücadele edilir.
Bakteriyel yaprak leke hastalığı (Alternia): Yapraklar üzerinde grimsi yuvarlak, daha sonraları kahverengimsi siyah olan lekeler görülür. Çiçeğin taç yaprakları ve sapları lekeli bir hal alır. Hastalığın şiddetli olarak görülmesi halinde yapraklar kuruyup dökülebilir.
Mücadele yöntemleri ise şunlardır:
Bitkiler arasında yeterli mesafe bırakılmalıdır.
Püskürtme şeklinde sulama yapılmalıdır.
Eğer tohum ile üretim yapılacaksa tohumlar ilaçlanmalıdır.
Organik Fungusitlerle ilaçlama yapılmalıdır.
Kök çürüklüğü: Köklerin büzüşmesi ve kahverengileşmesi ile ortaya çıkar. Bu belirtiler gövdeye kadar ilerler ve bitki hastalanarak solar ve ölür.
Mücadele yöntemleri şunlardır:
Dikim yapılacak harç sterilize edilmelidir.
Bitki için en uygun pH değeri uygulanmalıdır.
Fazla su ve gübre verilmemelidir.
Toprak sıcaklığı aniden düşürülmemelidir.
Çoğaltma yerleri belirli zamanlarda değiştirilmelidir.
Kırmızı örümcekler: Bitkinin yaprak özsuyunu emerler. Emilen yapraklar sararır ve % 20-40 oranında klorofil miktarında azalma olur. Özümleme geriler. Bunun sonucunda yapraklar kıvrılır ve dökülür.Mücadelesinde kültürel olarak azotlu gübre kullanımı azaltılmalı, akar öldürücü ilaçlar kullanılmalıdır.
Thripsler: Yaprak thripsleri etkilidir. Yaprağın özsuyunu emerek kıvrılmalara
neden olur.Mücadelesinde akar öldürücü ilaçlar kullanılmalıdır.
Unlu bitler: Çiçek saplarından beslenirler. Yapraklarda sararma ve erken dökülme görülür. Bol ballı madde salgılamaları nedeniyle Fumajine neden olur. Bu yüzden de
karıncalar tarafından ziyaret edilir.Mücadelesinde biyolojik savaş yapılmalıdır. Saksı içindeki yapraklar ıslak bir pamukla elle temizlenmelidir. Bunların yanında
İnsektisitlerle de mücadele edilmelidir.
Türkçe Adı: Kardeş kanı
Ana vatanı Asya ve Afrika’nın Tropik, Subtropik bölgeleridir. 50’ye yakın türü vardır.
En önemli türü doğal olarak yetiştirilen Dracaena Americana’dır. Ağaç formunda olan
Dracaena türleri fazla boylanmaz ancak geniş çap oluştururlar.
Yaprakları rozet dizilişlidir. Yapraklar şerit şeklinde, beyaz alacalı, sarı, gümüşi ve çok dekoratiftir. Çiçeklenen türleri de vardır. Çiçekler; salkım şeklinde bileşik, beyaz veya
turuncu renklidir.
Dracaenalarda çiçek yapısı
Dracaena, Yucca ve Cordyline ile birbirine benzediğinden karıştırılabilir.
Cordyline’den kök rizomlarının olmayışı ve turuncu sarımsı kök renkleri ile ayrılır.
Yucca’dan ise daha yumuşak olan yaprakları ile ayrılır. Aynı zamanda Yucca’nın yaprak
uçları sivri ve batıcıdır.
Dracaena--------------------------------------- Cordyline
Yucca
Çeşitleri
Dracaena Deremensis: Anavatanı Hondoras ve Panama’dır. Bütün yıl boyunca güzel bir görünüm ortaya koyar. Ağaç formunda olanları yukkaya benzer.
Yaprakları uzun ve rozet şeklindedir. Yaprak renkleri; parlak yeşil ve sarı, beyaz alaca
renklidir. Çiçek bileşik salkımlı, piramit formlu, beyaz ve turuncu renklidir.
Deremensis türünün bir çok çeşidi vardır. Bunlardan bazıları şunlardır:
Dracaena deremensis compacta
Dracaena deremensis compacta variegata
Dracaena deremensis Warneckei
Dracaena deremensis Janet Craig
Dracaena deremensis Lemon lime
Dracaena deremensis White Stripe
Dracaena deremensis Yellow Stripe
Dracaena deremensis Green Stripe
Dracaena arborea: Ana vatanı Kuzey Gine’dir. Yaprakları kılıç şeklinde ve doğrudan gövdeye bağlıdır. Yaprakları çok damarlı, orta damarı kabarıktır. 3-4 m boy yapabilir.
Dracaena arborea
Dracaena draco: Ana vatanı Kanarya Adaları’dır. Doğal olarak ağaç formundadır. Yapraklar sapsızdır ve aynı noktadan çıkar. Yaprak yapısı çok sık dokulu olup çok dekoratif bir bitkidir.
Dracaena draco
Dracaena marginata: Yaprakları ince, uzun ve rozet şeklindedir. Yaprak renkleri parlak yeşil üzerine kırmızı alaca renklidir. Çiçekleri bileşik salkımlıdır.
Dracaena marginata
Marginata türünün birçok çeşidi vardır. Bunlardan bazılar şunlardır:
Dracaena marginata bicolor
Dracaena marginata tricolor
Dracaena marginata colorama
Dracaena marginata magenta
Dracaena fragrans: Doğal olarak Nijerya, Etopya ve Gine’de yetişir.
Ağaç formludur ve 5 metre kadar boylanabilir. Yapraklar; rozet şeklinde, parlak yeşil
renkli olup üzerinde açık renkli çizgiler bulunmaktadır.
Güzel kokulu, sarımsı çiçekleri vardır. Oldukça dekoratif bir bitkidir.
Alt türleri ise şunlardır:
Dracaena fragrans lindeii
Dracaena fragrans masangeana
Dracaena fragrans victoriae
Dracaena godseffiana: Ana vatanı Gine’dir. Yapraklar koyu yeşil renklidir.
Sert oval yapraklarının üzerinde sarı benekler vardır. Çoğunlukla aynı noktadan 2 veya 3 yaprak çıkar.
Yapraklar düz, pürüzsüz sarımsı yeşil renktedir. Çiçek rengi hava sıcaksa kırmızı, soğuksa yeşildir. Yapraklarından ve gövdeden kırmızı renkli bir sakız çıkarır. Bu yüzden bu çeşide ejder kanı da denir. Beyaz, yeşilimsi ve sarı renkte çiçek açar. Tohumdan oluşan renkli meyveleri vardır. Dracaena Godseffiana ve Dracaena Kelleri alt türleridir.
Kardeş Kanı (Dracaena) Üretimi
Dracaenaların üretimi; tohum, çelik ve hava daldırma ile yapılır. Dracaena türleri içinde tohum ile üretimi yapılan tür Dracaena draco’dur. Tohumların çimlenmesi için kullanılan çimlendirme ortamı funda toprağı ve dişli dere kumu karışımıdır. Çimlenen fideler 8 cm’ lik saksılara humusça zengin killi bahçe toprağı doldurularak dikilir. Bir süre burada kalan fideler daha sonra 12x14 cm derinliğindeki saksılara alınırlar. Hava daldırma yönteminde tepe sürgünün yaklaşık 15-20 cm altında yatay yönde bir bilezik alınır. Alınan bu bileziğin etrafı yosun ile sarılarak ince plastik ile örtülür. Burada köklendikten sonra saksıya alınır.
Daldırma yapımında kullanılan malzemeler ve bilezik alınması
Bileziğin alınması ve kabuğun kaldırılması
Bileziğin torba ile kapatılarak harç ile doldurulması
Ortamın kapatılması ve daldırma yapılmış bitkinin görünüşü
Tepe çelikleri, yaşlı gövdelerde oluşan sürgünlerden Mart ve nisan aylarında alınır.
Çeliklerin uzunluğu 7,5 cm’dir. Alınan bu çelikler, 25-30 0C’de köklendirmeye alınırlar.
Köklenen çelikler önce küçük saksılara daha sonra da büyük saksılara dikilirler.
Çelik alınacak anaç bitki ve çeliğin alınması
Alınmış çelik parçası ve köklendirme ortamına dikilmesi
Bir başka üretim şekli ise üretim yastığına yatırılan yaşlı gövdelerin veya bunların
sürgünlerinden alınan 5 - 5,5 cm uzunluğundaki çeliklerin köklendirilmesidir. Alınan bu
çelikler, eşit miktarda turba ve kum karışımına dikilirler. Uygun köklenme sıcaklığında hava sıcaklığı 20-22 0C üretim yastıklarında 20-25 0C sıcaklıklarda çelikler 4-5 haftada
köklenirler.
EKOLOJİK İSTEKLERİ
Sıcaklık
Dracaenalar için en uygun sıcaklık 15 - 18 0C’dir.
Dayanıklı türler, kışı 10 - 12 0C’de geçirebilirler. Dracaenelar gelişme döneminde 22 - 24 0C, dinlenme döneminde ise 12 - 15 0C sıcaklığa gereksinim duyarlar. Bitki 10 0C’ ye kadar canlılığını devam ettirir. Ancak bundan sonraki sıcaklıklarda bitki zarar görür.
Orantılı Nem
Yüksek nispi nem ister. Bu oran % 80-85 dolaylarında olmalıdır. Nispi nemin düşük olduğu yerlerde bulunan Dracaenalarda yaprak uçlarında sararmalar meydana gelir. Bir süre sonra yaprakların döküldüğü görülür.
Işık
Yarı gölge yerlerde bulunmalıdır. Özellikle alacalı olan türlerde buna daha çok dikkat
edilmelidir. Alacalı türler aydınlık, yarı gölge yerleri severler.
Eğer alacalı olan türler çok aydınlık yerlere konulursa alaca renkleri zamanla kaybolur.
BAKIM ÖNLEMLERİ
Kardeş Kanı (Dracaena) Saksı Değiştirme
Dracenalarda saksı değiştirme genç bitkilerde her yıl, yaşlı bitkilerde ise 2-3 yılda bir
ilkbaharda yapılır.
Dracaenalarda saksı harcı olarak şu karışımlar kullanılır:
2 kısım kompostlu orta tın, 1 kısım torf, 1 kısım kum. Bu karışımın her 100 litresine 120 gr. Süperfosfat ve 60 gr kükürt katılır. Dracaenalar özellikle bu karışımda iyi gelişir.
8 kısım turba, 3 kısım yaprak çürüntüsü, 1 kısım kum
4 kısım tınlı toprak, 2 kısım turba, 1 kısım yaprak çürüntüsü, 1 kısım kum
Saksı değiştirme sırasında yapılacak işlemler şunlardır:
Saksısı değiştirilecek olan Dracaena’nın toprağı hafifçe nemlendirilir.
Dracaenanın kök boğazı sol elin yüzük parmağı ile orta parmağı arasına alınır. Sol elin avuç içi saksı toprağını tutar ve saksı ters çevrilerek kenarı sert bir yere hafifçe vurulur. Bu sayede bitkinin kök yumağının saksı kenarından kolayca çıkması sağlanır. Kök ve gövde budaması yapılır.
Saksısı değiştirilecek bitki ve saksıdan çıkarılması
Bundan sonraki işlem, yeni saksının dikim için hazırlanmasıdır. Yeni saksı eski saksıdan 1-2 numara büyük olmalıdır. Saksının dip kısmında mutlaka drenaj delikleri bulunmalıdır. Bunun içinde saksı altlarında mutlaka akıtma deliği üzerine küçük saksı kırığı konulmalıdır.
Yeni saksıya dikim sırasında bitki sol el ile saksı ortasına gelecek biçimde ve istenilen yükseklikte tutulur. Sağ elle kök yumağı ile saksı arasında kalan boşluğa yeni hazırlanan harç doldurulur ve boşluk kalmaması için harç çepeçevre parmakla bastırılır. Daha sonra saksı tabanı üzerinde birkaç kez yere vurularak harcın iyice oturması sağlanır. Saksı tümüyle toprakla doldurulmamalı sulama payı olarak saksı kenarı üst düzeyi ile toprak
yüzeyi arasında 1,5 cm dolayında bir boşluk bırakılmalıdır.
Saksıdan çıkarılmış bitki ve diğer saksıya alınması
Yeni saksıya dikilmesi ve yanlarının doldurulması
Saksı değiştirme işlemi bittikten sonra toprak tümüyle nemli duruma gelinceye kadar
sulanır. Daha sonra az su verilmeli, ama sık sık su püskürtmelidir.
Yeni saksısına alınmış bitki ve can suyu verilmesi
Bitkilere kök sisteminde oluşan yaralar kapanmadan ve yeni kökler oluşmadan önce 4 - 6 hafta süreyle gübre verilmemelidir.
Gübreleme
Gelişme döneminde mayıs ve eylül aylarında iki haftada bir 1-2 g/l yapraklı bitkiler için hazırlanmış gübrelerle gübreleme yapılmalıdır. Kontrollü sera koşulları dışındaki alanlarda dinlenme döneminde gübreleme yapılmamalıdır. Gereğinden fazla gübreleme, alaca yaprakların zamanla kaybolmasına neden olacağından sakıncalıdır.
Sulama
Gelişme dönemi olan yaz aylarında bol miktarda sulama yapılmalıdır. Yapraklara günde 2 kez su püskürtülmelidir. Çünkü orantılı nemim düşük olduğu yerlerde bulunan bitkilerin yaprakları kısa zamanda dökülür. Kışın verilen su miktarı azaltılmalıdır. Bitkinin dinlenme dönemi ekim ve ocak aylarıdır. Bitkinin yaprak ile gövdenin birleştiği yerde bulunan çukurlarına su dökülerek de sulama yapılabilir.
Budama
İyi gelişme göstermeyen bitkilerin üst kısımları tamamen kesilerek çelik amacıyla
kullanılır. Ayrıca bitkide kuruyan yapraklar kesilerek uzaklaştırılır.
Bitkide kuruyan yaprakların temizlenmesi
Kardeş Kanı (Dracaena) Hastalık ve Zararlıları
Önemli hastalıkları Bakteriyel yaprak leke hastalığı ve Kök çürüklüğüdür. Zararlıları ise Kırmızı örümcekler, Thripsler ve Unlu bitlerdir. Hastalık ve zararlılar görüldüğünde uygun Fungusit ve İnsektisitlerle mücadele edilir.
Bakteriyel yaprak leke hastalığı (Alternia): Yapraklar üzerinde grimsi yuvarlak, daha sonraları kahverengimsi siyah olan lekeler görülür. Çiçeğin taç yaprakları ve sapları lekeli bir hal alır. Hastalığın şiddetli olarak görülmesi halinde yapraklar kuruyup dökülebilir.
Mücadele yöntemleri ise şunlardır:
Bitkiler arasında yeterli mesafe bırakılmalıdır.
Püskürtme şeklinde sulama yapılmalıdır.
Eğer tohum ile üretim yapılacaksa tohumlar ilaçlanmalıdır.
Organik Fungusitlerle ilaçlama yapılmalıdır.
Kök çürüklüğü: Köklerin büzüşmesi ve kahverengileşmesi ile ortaya çıkar. Bu belirtiler gövdeye kadar ilerler ve bitki hastalanarak solar ve ölür.
Mücadele yöntemleri şunlardır:
Dikim yapılacak harç sterilize edilmelidir.
Bitki için en uygun pH değeri uygulanmalıdır.
Fazla su ve gübre verilmemelidir.
Toprak sıcaklığı aniden düşürülmemelidir.
Çoğaltma yerleri belirli zamanlarda değiştirilmelidir.
Kırmızı örümcekler: Bitkinin yaprak özsuyunu emerler. Emilen yapraklar sararır ve % 20-40 oranında klorofil miktarında azalma olur. Özümleme geriler. Bunun sonucunda yapraklar kıvrılır ve dökülür.Mücadelesinde kültürel olarak azotlu gübre kullanımı azaltılmalı, akar öldürücü ilaçlar kullanılmalıdır.
Thripsler: Yaprak thripsleri etkilidir. Yaprağın özsuyunu emerek kıvrılmalara
neden olur.Mücadelesinde akar öldürücü ilaçlar kullanılmalıdır.
Unlu bitler: Çiçek saplarından beslenirler. Yapraklarda sararma ve erken dökülme görülür. Bol ballı madde salgılamaları nedeniyle Fumajine neden olur. Bu yüzden de
karıncalar tarafından ziyaret edilir.Mücadelesinde biyolojik savaş yapılmalıdır. Saksı içindeki yapraklar ıslak bir pamukla elle temizlenmelidir. Bunların yanında
İnsektisitlerle de mücadele edilmelidir.
